Դաշնամուրը մեր տանը կահույքից շուտ ա հայտնվել։ Դա էնքան վաղուց էր, որ շատ աղոտ եմ հիշում։ Տանն էդ ժամանակ նվագող չկար, բայց դա կարևոր չէր, դաշնամուրը պետք էր...
Կա մի այսպիսի դավադրության տեսություն, որ Ջեկ Լոնդոնը սպանվել է ամերիկացի ֆինանսիստների ու քաղաքական գործիչների հրահանգով, քանի որ նա «չափազանց շատ բան գիտեր»...
Նոր տարվան բան չմնաց՝ մի քանի օրից՝ ձմեռնամուտ, մի քիչ ուշ՝ ձմեռային արևադարձ, հետո՝ բաստուրմա-բուդ-բլինչիկ, միկադո ու պոնչիկ, պաչիկ-մաչիկ, ու հին տարին չիք...
Եթե Պարոնյանը ողջ լիներ այսօր, թերևս չէր շտապի թատրոն։ Թատրոնը դուրս է եկել դահլիճներից։ Նա պարզապես կապ կհաստատեր համացանցում։
Բավական էր մի փոքր հետեւեր Ազգային ժողովի ուղիղ եթերին կամ բացեր պատահական մի վերլուծաբանի յութուբյան ալիքը, ու նոր «Պաղտասար աղբար»-ն արդեն պատրաստ էր...
Էս ինչ զուլում երևույթ է արհեստական բանականությունը. բերանդ դեռ չբացած՝ պատասխանը դնում է բուռդ. աչքերդ բացում՝ նույնիսկ իրական հասցեական մարդկանց ու երևույթների, մոտիկ շրջանակի և աշխարհի՝ քեզ հետ վերաբերմունքի վրա, ասում ավելին, քան նույնիսկ ուզում ես լսել...
Նա չէր խոսում բարձր։ Նրա հայացքում բառերն արդեն ասված էին։
Նա երբեմն ուղղակի կանգնում էր՝ մի պահ շնչում գետի պես, ու թվում էր՝ դարերն են անցնում նրա աչքերի միջով...
Մենք, շատ թե քիչ տանելի ապագա ունենալու համար, պետք է աշխատենք բազմակողմանիորեն հասկանալ հզորների ու թույլերի հարաբերությունների անատոմիան։
Բնականաբար, եթե ուժեղների ու թույլերի հարաբերությունների հետ առնչված երկրորդական հանգամանքները դնենք մի կողմ, ապա այդ հարաբերությունների կայուն ու երկուստեք իմաստալից լինելու համար, ընդհանուր առմամբ, պետք է հավասարակշռություն լինի, մի կողմից, ուժեղի համար թույլի օգտակարության և, մյուս կողմից էլ, թույլի համար ուժեղի կողմից պաշտպանվածության միջև...